Bilmiyordu

Deri bir koltuğun kucağına gömülmüştü,


Gece baya ilerlemiş, pakedindeki son sigarayı çekip dudaklarına götürdü.


Çıplak sırtı koltuğun derisine yapışmıştı sıcaktan...




Koltuğun yanındaki sehpada duran kibriti alıp çaktı ateşini,


Sigarasının başını soktu ateşine,


Çıtır çıtır sesler nemli havayı yarıp geçti,


Tütün iyice tutuşmuştu,


Çok da umurunda değildi gerçi her ikisinin de.




Elindeki boş sigara pakedini avuçlarının içinde sıkmaya başladı,


Karşısındaki duvarda asılı zebra tablosuna baktı,


Hiç bir şey canlanmıyordu zihninde,


Sigaradan bir nefes çekip, dumanıyla halka yapmaya çalışıyordu


Bakışlarını çevirdiği tavanın gölgesinde dumanlar halkalardan çok,


Büzüşen hayaletlere benziyordu, becerememişti yine,


Sonra dumanlar silindi, kayboldu tavanın yüzeyine doğru,


Zaman geçmeye devam etti her zaman yaptığı gibi,


Elindeki sigaranın külleri,bir ölünün dermansızca uzandığı bir parmak gibi kıvrılarak birikmişti,


Sigaranın üzerinde...


Sonra kütlesi ayrıldı çarşaftan, yanan bedeninden,


Herif hala tavana bakıyordu,


Bitmek üzere olan sigarasından son bir nefes daha çekip küllüğünde söndürdü.


Elleriyle bileklerini sıvazladı,


Ayak uçlarından öteye uzanan parkelerin çizgilerinde


Kendine bir yol çizerken aklına bir soru takıldı,


Her gün,


Her iç çekişte sorduğu yegane soru,


Bu hayat nasıl geçecekti?


En sonunda içinde kavrulduğu bu yazının başlığına baktı.